Ikonen zijn liturgische gebruiks-voorwerpen  uit de oosters Orthodoxe kerken.
Het zijn op hout geschilderde voorstellingen  van Christus, profeten, heiligen en van Bijbelse gebeurtenissen. De ikonen  hebben hun plaats in de liturgie en in de gebedshoek bij mensen thuis.
De ikoon stelt de afgebeelde present; het is niet een illustratie van iets uit het verleden, maar stelt de afgebeelde present in het heden. Het gaat om de relatie van de Heilige met ons. Daarom heeft een ikoon een omgekeerd perspectief: niet de weglopende lijnen zoals we die anders altijd zien, maar de lijnen gaan naar ons toe, naar ons hart. Daarom ook is de aureool ( de lichtkrans om het hoofd) van de geschilderde, vaak voor een deel over de rand heen aangebracht: opdat de heilige naar ons toekomt. Er wordt bijna altijd geschilderd van donker naar licht; d.w.z. dat de kleuren donker worden opgebracht en pas daarna worden opgelicht. Dit is een beeld voor Christus die ons vanuit het donker naar Zijn Licht wil voeren.